few-3393904_1280a

Hoe je je veiliger kunt voelen – bij jezelf

Wanneer voel je je veilig? Waardoor voel je je veilig? Bij wie? Bij jezelf? Op je werk? Thuis? Bij die ene persoon? Wanneer bén je veilig? Soms kunnen we het gevoel van veiligheid ophangen aan iets buiten onszelf. We voelen ons veilig en beschermd als er rekening wordt gehouden met ons, wanneer je partner je bevestiging geeft en bij je blijft, wanneer er iemand is die je voor je zorgt, wanneer je een vast contract hebt.. Zonde eigenlijk. We hebben nooit geleerd dat die veiligheid volledig in je jezelf te vinden is. Wanneer je te allen tijde voor jezelf zorgt, emotioneel, fysiek, mentaal en energetisch, trouw blijft aan jezelf, je grenzen kent en ze beschermt, bén je veilig. Maar soms…

Sprookjes veiligheid

Toen ik vroeger vriendinnetjes had die zich bij de minst geringe aandacht van een jongen al volledig op hem stortte, ‘verliefd’ waren en alles aan de kant zette voor diegene was ik altijd al verontwaardigd. Ik begreep het niet, ik vond het veel cooler als je je eigen ding bleef doen en onafhankelijkheid was voor mij vanaf jonge leeftijd al een groot goed. Waarom zou je jezelf, je tijd en je aandacht zo makkelijk “weggeven” aan iemand anders? Ik wilde toen al dat die vriendinnetjes zouden zien dat ze zelf leuk en compleet waren. Dat hun eigen leven belangrijk was en eerste prioriteit zou moeten krijgen. Ik begrijp de vlinders, en het kan leuk en verleidelijk zijn om er even aan toe te geven, maar voorbij de vlinders wil je toch écht een eigen leven met een eigen invulling. Anyways. Keer op keer zag ik het gebeuren. Jongen geeft aandacht aan meisje, meisje wordt hoteldebotel en is instant afhankelijk. En dan bedoel ik vooral emotioneel afhankelijk. Alsof die jongen haar dan iets kan geven dat ze zelf niet kan. Bescherming, erkenning, zorg, het zou je compleet maken zoals boeken en films je doen geloven, of zoals alle sprookjes je willen vertellen verzekerd het je van “een lang en gelukkig leven’.

Toch weer daten?

Onlangs ontmoette ik iemand. Het was leuk, comfy, vertrouwd en uitdagend. Iemand die zijn eigen mening klaar had en hem uitsprak. Iemand die de randjes op zocht en grenzen aftaste. Geen meeprater of charmeur maar lekker down to earth. Het deed iets met me, met mijn gevoel, mijn aandacht, mijn focus.. het trok naar hem toe. Het idee dat ik hem leuk kon gaan vinden, freaked me out. De afhankelijkheid, stress, onrust en onzekerheid die dat naar boven haalde. Het was een cocktail van emoties die me de neiging gaven er hard bij weg te lopen. Maar.. is dat echt de oplossing? En waar komen die emoties vandaan? Wat is het nut ervan? Wat willen ze me zeggen? WHAT THE F is going on dacht ik toen ik voelde dat ik ervan uit balans raakte. Ik denk een vrij herkenbaar iets voor veel vrouwen die zich helemaal lekker voelen in hun eigen solo leven en om wat voor reden dan ook een tijd niet gedate hebben.

Onrust aankijken

Met deze onrust op m’n bord deed ik een meditatie gericht op het loslaten wat je niet meer dient. Vond ik wel toepasselijk in dit moment, de onrust bijvoorbeeld.. mocht wel weg vond ik. Het zoomde in op de behoefte die er onder de emotie ligt. En dat bleek veiligheid en bescherming. Doordat de mensen om ons heen en de relaties die we hebben, vaak linkjes zijn naar de relatie die we hebben met onze ouders kan een persoon, vriend of collega iets naar boven halen wat totaal niks met hem of haar te maken heeft maar met iets ouds in onszelf. Mannen zijn vaak lijntjes naar je vader en vrouwen naar je moeder. Al kan het soms ook door elkaar lopen. Wanneer je jezelf openstelt voor nieuwe mensen, en helemaal op het gebied van daten, stel je jezelf automatisch ook weer open om nieuwe laagjes van jezelf tegen te komen. Soms leuke laagjes en soms laagjes die geheeld mogen worden. En dit laagje was het laagje van veiligheid en bescherming. 

De kern van onrust

Een tijd lang lag mijn focus volledig op mezelf en totaal niet op nieuwe mensen ontmoeten. Iedere vorm van veiligheid en bescherming haalde ik dus ook uit mezelf. Redelijk onbewust, ik wilde gewoon mijn eigen ding doen. En dan verschijnt er ineens iemand buiten jezelf, waardoor oude patronen en oud zeer weer ruimte krijgt. De cocktail van emoties die ik ervaarde door het nieuwe contact brachten mij via de meditatie terug naar mijn kleine ikje. Het kleine meisje dat opgroeide zonder paps in beeld en bij een alleenstaande moeder die het op het randje allemaal bol kon werken. En dan bedoel ik vooral mentaal en emotioneel. Ze stond er alleen voor, met weinig tot geen steun van vrienden of familie. Ze zorgde voor ons, met alles wat ze in zich had, maar dit was in die tijd op emotioneel gebied nog karig. Er was weinig gevoel van liefde en bescherming en door de ietwat onhandige partnerkeuzes van moeders ook geen gevoel van veiligheid. Oftewel, het kleine meisje groeide op met weinig liefde, bescherming en veiligheid. Terwijl die behoefte, zoals ieder kind dat heeft, er wel was. Het verlangen naar een beschermende arm, een warme knuffel, sterke schouders om de wereld op te kunnen overzien, een schoot om in thuis te komen en een veilige haven waar liefde de garantie is. 

Van toen naar nu

De brede schouders en beschermende armen die op mijn pad verschenen haalden dit onderliggende gevoel weer naar boven. De meditatie bracht mij terug naar de behoefte en oude pijn van het kleine meisje. Door het contact met haar te maken, kon ik haar zien, voelen en begrijpen en konden het gevoel en de emoties loskomen van het nu. Het had niet met die ene persoon te maken, het had met haar te maken. Dat kleine meisje dat doorgaans tevreden op de achtergrond speelt, werd wakker gemaakt door een situatie in het nu. En dat is oké. Door stil te staan bij de onrust en aandacht te geven aan wat er allemaal speelt op het onzichtbare speelveld van je emoties, maak je ze weer zichtbaar en voelbaar. Door ze te bekijken koppel je ze los van het nu, van die ene persoon of situatie en kun je weer met een schone, frisse blik kijken, vanuit je pure, hele, volwassen en onafhankelijke zelf. Je kunt weer keuzes maken op basis van je gevoel en intuïtie in plaats van dat je geleid wordt door emoties, afhankelijkheid, angst en onzekerheid. 

Emotiewerk is heerlijk, bevrijdend en geestverruimend. Doordat je jezelf niet afwijst, bekritiseerd en veroordeeld om al je kleuren, buien, stemmingen, gevoelens en emoties, maar ze juist durft te bekijken, accepteren en liefhebben, BEN je veilig. Bij jezelf. Waar je ook bent. 

Heb jezelf en ieder stukje dat daarbij komt kijken LIEF en je voelt je veilig.

Liefs, F