In Maart werd ik ondersteboven gereden en destijds dacht ik dat ik er met een paar weekjes wel weer helemaal bovenop zou zijn. Dat bleek in de praktijk anders te zijn. Fysiek ben ik nog lang niet waar ik was, mijn hoofd heeft een flinke klap gehad en ook mijn zenuwstelsel is officieel in de war. Kort gezegd komt het erop neer dat ik weinig tot geen prikkels en drukte kan hebben, een enigszins inhoudelijke vraag die me gesteld wordt, voelt als een marathon voor mijn brein. Wandelen, fietsen en een beetje yoga zijn de vervangers van hardlopen, dagelijkse yoga flows en workouts. Tja, wat kan ik zeggen, tijden veranderen en maar gewoon…
go with the flow?
Ik moet toegeven dat er een stuk -volharding als het gaat om ontkennen van ‘zwaktes’- in mijn karakter zit waar ik geen weet van had. Met andere woorden, toegeven aan de werkelijke omstandigheden gaat niet altijd even soepel en ik heb er weleens meerdere harde lessen voor nodig gehad om de omstandigheden te accepteren en in te zien.
Je krijgt wat je aankunt
Als je vaker wat leest van mij weet je dat ik het menselijk brein, innerlijk werk etc. super boeiend vind. Therapieën en technieken die hiermee te maken hebben, vind ik fascinerend en wil ik eigenlijk allemaal wel uitproberen. EMDR was ook zo’n voorbeeld waarvan ik eerder wel eens zei dat ik het een keer uit zou willen proberen. Nou, laat dit een gevalletje zijn ‘be careful what you wish for’, want het universum gaf me iets om op te EMDR’en. Op de zwaarste momenten leek het diep, eindeloos en donker, maar nadat ik hiermee ben begonnen is de grijze sluier er weer vanaf, daar ben ik ongelofelijk dankbaar voor.
Dat gezegd hebbende, het is toch een mooie tijd. Ondanks het soms kluizenaars-achtige leven dat ik even leef. De rust en stilte voelt nu 1000x beter dan drukte en geluid. Ik waardeer de simpele, kleine dingen enorm en bijvoorbeeld de hulp van mijn moeder of een vriend die me op zijn vrije dag van Zwolle naar Hardenberg naar Ommen brengt, om bij andere vrienden na maanden eindelijk hun nieuwe huizen te kunnen bekijken ben ik meer dan dankbaar voor.
Het gaat dus.. zo.
- Ik ben super blij met mijn lieve Ziva die sinds een paar maanden mijn leventje extra kleur is komen geven
- Ik ben blij dat ik weer een aardig stukkie kan lopen
- Ik ben blij dat ik weer redelijk goed thuis kan wonen (na maanden af en aan bij mijn moeder te hebben gewoond door de extra zorg die ik nodig had)
- Ik ben blij dat ik weer stabieler ben en paniekaanvallen aardig achter de rug lijken
- Ik ben blij dat ik een super fijne en lieve BSR therapeut heb gevonden, die daarnaast ook voelt als een waar zielenmaatje, die mij met oa. haar behandeling elke twee weken weer oplapt
- Ik ben blij dat ik weer zin heb in het leven
- Ik ben gewoon blij ook al is het soms nog kut
En vooral ben ik blij,
dat ik nog leef. Want dát.. had niet veel gescheeld.
Liefs,
