Een punt achter het oude zetten, het omslaan van de bladzijde en een blanco pagina voor je. De eerste pagina van iets dat een heel nieuw boek gaat worden. Misschien weet je wat te schrijven, misschien weet je wat je het liefst zou schrijven maar komen de woorden nog niet op papier en misschien wil je nog even helemaal niks schrijven en in het ongewisse blanco blijven…
It’s all good.
Ik heb over mezelf wel geleerd in die 36 jaar dat ik niet terug deins om een hoofdstuk af te sluiten. Te lang blijven hangen, dezelfde zinnen blijven herlezen en hele alinea’s herhalen, het is niet mijn ding. Een boek moet in beweging blijven, blijven flowen, er moet nieuwe input gedaan worden, personages geïntroduceerd en nieuwe ontdekkingen gedaan. De hoofdpersoon mag groeien en ontwikkelen, vallen en opstaan, leren en weer doorgaan als een nieuw herboren iemand. Zij heeft niet voor niks de hoofdrol, ze mag shinen!
Het roer om gooien
Ik vind het wel grappig als ik terugkijk en de golfbeweging zie aan ontwikkelingen, veranderingen en interesses door de jaren heen. Ik ben denk ik niet de enige die het idee had dat wanneer er vroeger gevraagd werd ‘wat je wilde worden’, het er vrij sterk op leek te wijzen dat je iets koos en dat altijd zou blijven doen. De rest vulde je dan op met huisje, boompje, beestje en je leven was – signed, sealed, delivered. Iets wat voor vele anderen misschien past, maar niet voor mij.
Ik heb me in alle eerlijkheid dan ook altijd een beetje afgezet tegen dat principe, je hoeft niet één ding te kiezen en dat altijd te blijven doen. Je kunt ieder moment beslissen het roer om te gooien en het/iets anders te gaan doen. Je bent ook niet verplicht een bepaalde route te volgen, ook al zit je op een route die lijnrecht op een vooraf gekozen bestemming afstevent, je kunt altijd en op ieder moment ervoor kiezen van richting te veranderen. Dat is nog eens vrijheid.
Ik was 20 en begon een eigen salon, eind 20 was ik uit dat jasje gegroeid, ik deed een tijd ‘niets’ en dook in een totale make over van mezelf, mijn denken, interesses en levensinvulling. Ik beëindigde relaties, koos voor een andere woonomgeving, had verschillende baantjes, kreeg andere interesses, leerde nieuwe skills, deed cursussen en dit alles op gevoel. Mijn intuïtie leidde me hier doorheen, soms vooraf met vraagtekens boven mijn hoofd, maar achteraf bleek iedere ervaring weer de juiste. Ik ontdekte schrijven, bouwde een blog en vond daarin mijn stem.
Een nieuw begin
Ik was 35 en had een duidelijk plan, hard bouwend aan die plannen verongelukte ik op een haar na. Een gedwongen pauze en roep tot inkeer. Die gedwongen rust heeft mij op mijn 36e gebracht op een plek die wederom voelt als een nieuw begin. Als een blanco pagina en dit keer niet van een nieuw hoofdstuk, maar van een heel nieuw boek. Wat tegelijk heerlijk én soms als tasten in het duister voelt. Kennelijk was het goed zo, mocht het vorige worden afgesloten en werd ik uitgenodigd, door een hele harde knal, om een frisse start te maken. Een nieuwe start, een nieuw begin.
Na gister weer een boek uit te hebben gelezen waarin drie dertigers levens veranderende keuzes maakten, gewoontes omgooiden en hele nieuwe levens begonnen, realiseerde ik mij dat dat de verhalen zijn waar ik helemaal blij van wordt. Of het nou boeken, films of video’s en verhalen van mensen in het echte leven. Verhalen waarin structuren en patronen worden doorbroken. Waarin er ineens gestopt wordt met leven naar verwachtingen en gekozen wordt voor eigen geluk. Het vraagt soms om een beetje lef en daarom schrijf ik dit misschien wel. Het is niet altijd even makkelijk om het anders te doen, of om vandaag andere keuzes te maken dan gisteren, of om een andere keuze te maken dan iedereen om je heen lijkt te doen. Een andere keuze betekent een andere uitkomst en dat is leuk en spannend tegelijk. Ik wordt er blij van, zowel als ik het zelf doe, als wanneer ik anderen het zie doen. Go for it. Het is nooit te laat om een verandering in gang te zetten die je dichter brengt bij dat wat je ten diepste verlangt.
Opnieuw beginnen na je dertigste
En weet je.. Ook al ben je de dertig al even gepasseerd, het is oké om opnieuw te beginnen, het is oké om te zijn waar je bent, het is oké om even achterover te gaan zitten en de show die het leven heet even aan te kijken, het is oké om te resetten, adem te halen, zuurstof op te doen, ruimte te creëren, in stilte te zijn en op pauze te staan. Het is oké om alles op orde te hebben of gevoelsmatig in een chaos te verkeren. Het is oké om even niet te weten wat je volgende stap is.
Of je nu 20, 30 of 60 bent, in the end doen we allemaal maar wat. Soms is het tijd om te ontdekken, soms is het tijd om te scheppen, soms is het tijd om te rennen en soms om stil te staan en soms.. is het tijd om opnieuw te beginnen.
Op welke leeftijd ook, een nieuw begin, met jezelf in de hoofdrol. That’s awesome.
Liefs,
