Hulp vragen en krijgen zonder daarbij een ander nodig te hebben, dat is chill! Hulp vragen aan familie of vrienden kan natuurlijk ook. Maar soms heb je een ander soort hulp nodig, wanneer er van die vragen spelen of gevoelens en je niet weet wat je ermee moet. Hoe je door iets heen moet komen, of iets een goede keuze is of wat nou een volgende stap is. Vragen die eigenlijk niemand voor je kan beantwoorden, vragen waarvan de antwoorden van binnen moeten komen, vanuit een inzicht of besef. Ik vraag op die momenten geregeld aan alle – voor ons menselijke oog onzichtbare – helpers om hulp. Voor de een is dat God, voor de ander het universum, voor weer een andere engelen of een andere passende omschrijving.
Hulp van boven
In ieder geval is er iets groters dan wij kunnen zien en dat Grotere kent geen moeilijkheden of problemen. Wij mensen eigenlijk ook niet, maar ons hoofd laat ons weleens anders geloven. Dat Grotere heeft overal het antwoord op, heerlijk lijkt me dat. Nooit meer een vraagstuk, gewoon go with the flow. Een staat die we best kunnen bereiken, het vraagt gewoon wat… zelfinzicht? Ja, dat lijkt me wel een aardige term in deze. Het inzicht dat je krijgt als je écht in de spiegel durft te kijken, bij jezelf naar binnen durft te kijken. En vooral daarbij ook durft te voelen. Wat heb je nu echt nodig? Wat zit je in de weg? Waar zit je jezelf in de weg? Wat mag je loslaten?
Zo liep ik even geleden met een onbestemd gevoel rond, een minder prettig gevoel. Het hoort erbij, ik was met BSR behandelingen bezig om o.a. van de fysieke nasleep van het ongeluk af te komen en dat haalt dingen naar boven. Wat mij op zulke dagen helpt is de gedachte; het is maar een dag. Morgen is weer een dag. Niks wezenlijks hangt af van dit ene moment en deze ene dag. Misschien is het morgen weer beter, en anders overmorgen. Geen druk, ook dat is gelijk een wondermiddel. Geen druk, gewoon overgeven aan dat wat er is. Daar wordt het allemaal alweer een stuk lichter van.
Vragen om hulp
Maar dan is er nog dat andere wonderlijke hulpmiddel; hulp vragen aan dat onzichtbare Grotere, God, je engelen, het universum of een voor jou passende omschrijving. De kunst is daarbij vooral het loslaten van het vraagstuk nadat je om hulp of antwoorden hebt gevraagd.
Ken je dat wanneer er een liedje in je hoofd zit en dan vooral één zinnetje van het liedje?
Nadat ik naar bed was gegaan, met dat nog steeds sluimerende onbestemde gevoel, “praatte” ik even met mijn helpers, engelen en alles wat daar is om ons te helpen en begeleiden op dit pad. Ik vroeg ze me te helpen inzicht te krijgen, te doorvoelen van dat wat nodig was om helderheid te krijgen rondom het onbestemde gevoel. Ik liet het los en viel in slaap.
De volgende ochtend, totaal niet meer bewust van de gevraagde hulp, stond ik op met een zin uit een héél oud liedje in mijn hoofd. “In mijn hoofd struggle ik met al die vragen omdat ik niet over gevoelens kan praten”. Ik ging wandelen met Ziva en het zinnetje speelde vrolijk door mijn hoofd. Oja! Dat is het antwoord op mijn vraag! Met de boodschap; Je zit in je hoofd, ga uit je hoofd en ga weer voelen! Zak in je lijf, ga aarden en doe je lichaamswerk. Je struggelt in je hoofd omdat je niet voelt en doorvoelt wat er speelt. Wat een beetje de samenvatting is van de uitdaging van mens-zijn. Durven te voelen en te leven vanuit je hart in een gecreëerde wereld waarin je juist wordt gestimuleerd en geprezen om te leven vanuit je hoofd en om alles wat je daarmee kunt. Het hoofd is top, vooral als het meewerkt en samenwerkt met het hart. Maar eenmaal gevangen in een gedub, gedenk, gewik en geweeg is de uitweg die altijd bereikbaar is; weer contact maken met je lijf.
Dus dat was wat ik deed toen ik thuis kwam. Mediteren, contact maken met mijn lijf en voelen wat er aandacht wilde. Het onbestemde gevoel kreeg vorm en inhoud, waarna ik het vast kon pakken en los kon laten.
Dankjewel super oud liedje. Dankjewel engeltjes. Ze zijn er altijd, in welke vorm dan ook. Durf te vragen en open te staan voor inzichten, antwoorden en hulp die in welke vorm dan ook tot je komt.
Iedereen kan dat.
Liefs,
