Als het maatschappelijke plaatje waarin je zit benauwd voelt, twijfelachtig en de constante vraag in je achterhoofd laat sudderen: Is dit wel wat ik wil?
Ik heb het mijn moeder wel eens kwalijk genomen, de constante push naar zelfstandigheid. Zij was niet die moeder die brood stond te smeren ´s
Reiki was altijd zo´n dingetje wat op een lijstje stond met dingen ´dat wil ik nog wel een keertje doen´. Zo´n lijstje waarop verder dingen
Een verandering die ik onbewust door de jaren heen maakte, was dat ik het alleen zijn steeds meer begon te waarderen. Dat is een contrast,
Iets wat ik jaren geleden al met koeienletters op mijn visionboard plakte, opnieuw beginnen. Met een totale schone lei en met een nieuwe versie van
Wat als twee zielen verstrikt raken in de val van bindingsangst en verlatingsangst? Noem het liefdesbang met als tegenpool; verslaafd aan liefde. Wat ook de
Vanmorgen, eerste kerstdag, stond ik mezelf aan te kleden om te gaan hardlopen en ik had weer even zo’n moment van, potdikke ik ben trots
Terwijl ik de blog over onafhankelijkheid schrijf, krijg ik een berichtje van mijn moeder. We appen even en ze vertelt me dat ze gaat verbouwen
So here we are, a new chapter. Vanaf het beginnen met een easy job na een burn out en depressie, tot verhuizen uit m’n veel
Me, myself and I zijn bijzonder gesteld op onze onafhankelijkheid, lekker in alle vrijheid je ding doen. Helemaal zelfvoorzienend zijn in je happy chemicals en
